na meblach

См. также в других словарях:

• brud — m IV, D. u, Ms. brudzie; lm M. y 1. zwykle blm «każde zanieczyszczenie (np. pył, kurz, błoto) osiadłe na czymś; brak czystości» Brud na rękach, na ubraniu, na meblach. Smugi brudu na czymś. Warstwa brudu. Coś jest czarne od brudu. Obmyć, oczyścić …   Słownik języka polskiego

• cacko — n II, N. cackokiem; lm D. cackocek 1. «przedmiot, zwykle niewielki, artystycznie, precyzyjnie wykonany; klejnocik, bibelot» Porcelanowe, złote, marmurowe cacko. Na meblach stało mnóstwo wykwintnych cacek. przen. «o czymś, rzadziej o kimś… …   Słownik języka polskiego

• flader — I m IV, D. fladerdra, Ms. fladerdrze; lm M. fladerdry «naturalny lub imitowany rysunek słojów na drewnie» Artystyczny flader na meblach. ‹niem.› II m IV, D. fladerdra, Ms. fladerdrze; lm M. fladerdry łow. fladry «sznury z przytwierdzonymi… …   Słownik języka polskiego

• kochać — ndk I, kochaćam, kochaćasz, kochaćają, kochaćaj, kochaćał, kochaćany «darzyć kogoś miłością; być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym, bardzo lubić kogoś lub coś; żywić do osoby płci odmiennej gorące uczucie połączone zwykle z pożądaniem»… …   Słownik języka polskiego

• kulawy — kulawywi 1. «utykający na nogę, chromy, kulejący» Kulawy człowiek. Kulawy koń, pies. ◊ pot. Pies z kulawą nogą nie zajrzy, nie zainteresuje się, nie zadba itp. «nikt, absolutnie nikt nie zajrzy, nie zainteresuje się, nie zadba itp.» 2. «o meblach …   Słownik języka polskiego

• ludwikowski — «o meblach: wykonany w okresie panowania we Francji Ludwika XIV, XV lub XVI, utrzymany w ówczesnych stylach francuskich» Fotel ludwikowski …   Słownik języka polskiego

• makata — ż IV, CMs. makataacie; lm D. makataat «niewielki kilim z płótna, wełny itp. przeważnie haftowany w różne wzory, często ozdobiony kolorowymi frędzlami; dekoracyjna tkanina jedwabna przetykana złotem lub srebrem, zawieszana na ścianie, rozkładana… …   Słownik języka polskiego

• ornament — m IV, D. u, Ms. ornamentncie; lm M. y 1. «element zdobniczy albo zespół tych elementów, stosowany w architekturze, sztukach plastycznych, rzemiośle artystycznym itp.» Ornament geometryczny, figuralny, roślinny, zwierzęcy. Ornament ludowy.… …   Słownik języka polskiego

• osiąść — dk XI, osiądę, osiądziesz, osiądź, osiadł, osiadła, osiedli, osiadłszy osiadać ndk I, osiąśćam, osiąśćasz, osiąśćają, osiąśćaj, osiąśćał 1. «obrać sobie siedzibę, mieszkanie; osiedlić się, ulokować się» Na starość osiadł na wsi. 2. «opadając… …   Słownik języka polskiego

• pluskwa — ż IV, CMs. pluskwawie; lm D. pluskwakiew ∆ Pluskwa a. pluskwa domowa «Cimex lectularius, pluskwiak z rzędu różnoskrzydłych, czerwonobrunatny, o silnie spłaszczonym, owalnym ciele, żyjący w meblach, boazeriach itp.; pasożyt człowieka żywiący się… …   Słownik języka polskiego

• pokrycie — n I 1. rzecz. od pokryć. 2. lm D. pokrycieyć «materiał, którym się coś pokrywa» Pokrycie ze skóry. Futro z wełnianym pokryciem. Adamaszkowe pokrycie kołdry. Zmienić pokrycie na meblach. 3. lm D. pokrycieyć «materiał tworzący zewnętrzną… …   Słownik języka polskiego